Mánudagur, 12. febrúar 2007
Einn og ekki neitt...
Hún Hjördís mín kvartar oft sáran undan því að hún eigi eftir að verða alltof hávaxin. Tel það nokkuð líklegt að hún verði eitthvað yfir meðallagi án þess þó að hún verði eitthvað frík. Oftar sem áður vorum við að ræða þessi mál og til þess að slá á mestu hræðsluna sagði ég að þetta yrði nú ekkert svo slæmt. "Jú, víst", segir hún og bætir við spyrjandi, "hvað heldurðu að ég verði stór?" Ég segist ekki vera viss en ætli ég giski ekki á að "þú verðir svona svipað stór og ég". Um leið og ég sleppi orðinu svarar Hjördís með hæðnisglotti, "Nú jæja, þá þarf ég ekki að hafa neinar áhyggjur lengur að ég verði of stór..."
Hún getur alveg verið svolítið skotföst ;)
Um bloggið
Fréttir úr kanalandi
Myndaalbúm
Fólk
Gamla síðan
Skólinn minn
Skemmtileg lesning
Alabamafólk
Heimsóknir
Flettingar
- Í dag (20.4.): 0
- Sl. sólarhring: 15
- Sl. viku: 16
- Frá upphafi: 0
Annað
- Innlit í dag: 0
- Innlit sl. viku: 2
- Gestir í dag: 0
- IP-tölur í dag: 0
Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar
Athugasemdir
Það er kannski ekki erfitt að vera jafn stór og þú enn stærra hjarta finnst varla á íslandi, hvað þá í ameríkunni....
Andri Júlíusson (IP-tala skráð) 15.2.2007 kl. 01:29
Sömuleiðis vinur minn ;) Ég fylgist spenntur með þér í næsta leik, markarunnið hlýtur að halda áfram. Vonum bara að það haldist það lengi að þjálfarinn telji ekki þörf að fá einhverja útlendingahetju til að redda öllu. Og þó að það verði niðurstaðan þá heldurðu sætinu á meðan þú skorar. Það er ekkert flóknara en það...
Hjörtur Júlíus Hjartarson, 15.2.2007 kl. 22:25
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.